MCV - średnia objętość krwinki czerwonej, znaczenie, wskazania do badania, wyniki (2024)

Autor

Redakcja Medonet

Konsultacja merytorycznaLek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja Medonet.pl dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną.

Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione m.in. przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji Medonet.pl honorowy tytuł Wielkiego Edukatora.

Sprawdzona treść

Średnia objętość krwinek uzależniona jest od dostępu materiałów budulcowych potrzebnych do syntezy hemoglobiny. Z tego powodu omawiany wskaźnik jest potocznie nazywany wielkością krwinki czerwonej MCV (ang. Mean Corpuscular Volume). Jego oznaczenie ma duże znaczenie diagnostyczne w różnicowaniu przyczyn niedokrwistości.

Średnia objętość krwinki czerwonej | Getty Images

SPIS TREŚCI

• Średnia objętość krwinki czerwonej – jakie ma znaczenie?
• Kiedy wykonujemy badanie MCV?
• MCV – przebieg badania
• MCV u dzieci
• Średnia objętość krwinki czerwonej – wyniki

Średnia objętość krwinki czerwonej – jakie ma znaczenie?

Średnia objętość krwinki czerwonej (określana jako MCV) to jeden ze wskaźników, który oceniany jest podczas wykonywania rutynowej morfologii krwi. Jaką funkcję właściwie spełniają krwinki czerwone? Otóż bardzo ważną. Znajdująca się w nich hemoglobina odpowiedzialna jest za transport tlenu do komórek, natomiast odpowiednia ilość tlenu potrzebna jest do poprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Zatem parametr MCV wyraża ilość zawartego w organizmie badanego hematokrytu oraz ilość krwinek czerwonych. W zależności od tego jaka jest wartość średniej objętości krwinki czerwonej, można dokonać podziału niedokrwistości na:

1. mikrocytarne (przy niskim MCV),
2. normocytarne (MCV w normie)
3. makrocytarne (podwyższone MCV).

Lekarze zalecają systematyczne wykonywanie morfologii krwi i jej parametrów, aby można było jak najwcześniej wykryć wszelkie nieprawidłowości i wdrożyć ewentualne leczenie. Aby wynik badania nie był zafałszowany, należy je wykonać na czczo (co najmniej 8 godzin po ostatnim posiłku) i odstawiać przyjmowane leki. Podwyższone wartości średniej objętości krwinki czerwonej mogą sugerować niedoczynność tarczycy i odwodnienie, a niskie wartości anemię. Konieczne jest zestawienie wartości MCV z innymi wskaźnikami, inaczej trafne rozpoznanie i ocena stanu zdrowia pacjenta nie będą możliwe.

Kiedy wykonujemy badanie MCV?

Badanie średniej objętości krwinki czerwonej MCV wykonywane jest podczas każdej morfologii krwi. Jednak szczególną uwagę na ten parametr zwraca się, gdy zachodzi u pacjenta podejrzenie niedokrwistości. Innym wskazaniem do wykonania tego oznaczenia jest alkoholizm (badanie przesiewowe).

Do najczęstszych objawów, na których podstawie można podejrzewać nieprawidłowości czerwonokrwinkowe, należą:

1. szybkie męczenie się;
2. ogólne uczucie osłabienia;
3. nawracające bóle i zawroty głowy;
4. wypadanie włosów, łamanie się paznokci;
5. bladość skóry oraz błon śluzowych;
6. problemy z koncentracją;
7. duszność;
8. świąd skóry połączony z innymi objawami, w tym szumem w uszach, zaburzeniami widzenia, osłabieniem i bólami brzucha.

MCV – przebieg badania

Oznaczanie wskaźnika średniej objętości krwinki czerwonej odbywa się w ramach standardowego badania morfologicznego krwi. Można udać się na nią ze skierowaniem lekarskim lub wykonać badanie odpłatnie. W przypadku prywatnej morfologii cena badania zazwyczaj wynosi ok. 10 zł. Sama procedura nie jest skomplikowana, warto jednak przestrzegać kilku podstawowych zaleceń.

Materiał do badania MCV: osocze.

Przygotowanie do badania: należy pozostać na czczo co najmniej 8 godzin przed badaniem. Nie należy pić alkoholu ani uprawiać sportów na dwa lub trzy dni przed wizytą punkcie pobrań. Pobranie krwi odbywa się w godzinach porannych, pacjent powinien być wyspany, po przebudzeniu może wypić szklankę wody.

Przebieg badania: jednorazowe pobranie krwi z żyły łokciowej za pomocą jałowej strzyka*wki. Pobrany materiał przekazywany jest do laboratorium.

Czas oczekiwania na wynik: 1 dzień.

Normy uzależnione są od wieku i płci:

1. kobiety - 81-99 fl,
2. mężczyźni - 80-94 fl.

Szczegółowa ocena kondycji krwinek czerwonych oprócz badania MCV wymaga określenia również średniej masy hemoglobiny w erytrocycie (MCH) oraz średniego stężenia hemoglobiny w erytrocycie (MCHC). Ważne są też wskaźniki RDW, hematokryt i liczna retikulocytów.

1. Przeczytaj więc o tym, kiedy warto wykonać morfologię krwi.

MCV u dzieci

U dziecka niska średnia objętość krwinki czerwonej może występować w przebiegu chorób przewlekłych, ale również być konsekwencją niedoboru żelaza. Natomiast wynik powyżej normy świadczy o niedoborach witaminy B12 i kwasu foliowego oraz schorzeń wątroby czy aplazji szpiku.

Normy MCV u dzieci:

1. 1-6 dni 95-121 fl,
2. 7-13 dni 88-126 fl,
3. 14 dni - 1 mc 86-124 fl,
4. 1-2 miesiące 85-123 fl,
5. 2-3 miesiące 77-115 fl,
6. 3-6 miesięce74-108 fl,
7. 6 miesięcy-2 lata 70-86 fl,
8. 2-6 lat 75-87 fl,
9. 6-12 lat 77-95 fl,
10. dziewczynki 10-18 lat 78-95 fl,
11. chłopcy 10-18 lat 78-95 fl.

Średnia objętość krwinki czerwonej – wyniki

Na wyniki morfologii z oznaczonym MCV nie czeka się długo, czasem można je odebrać jeszcze w dniu badania. Po otrzymaniu dokumentacji należy udać się z nią do lekarza zlecającego badanie lub lekarza rodzinnego, który przeanalizuje rezultaty.

Podwyższony wynik MCV wskazuje na poniższe dolegliwości:

1. alkoholizm,
2. niedokrwistość makrocytowa, której przyczyną jest głównie niedobór kwasu foliowego i wit.B12 (nieodpowiednia dieta lub nieprawidłowe wchłanianie z jelit). Dla odpowiedniego wchłaniania niezbędny jest czynnik Castle'a,
3. niedokrwistość hemolityczna (szybki rozpad krwinek czerwonych),
4. niedokrwistość mielodysplastyczna (nieprawidłoweprodukowanie, dojrzewanie i przeżywanie komórek krwi),
5. odwodnienie hipotoniczne,
6. niedoczynność tarczycy (występuje niewielki przyrost MCV, ale może być zauważalny w wynikach badań),
7. ciąża,
8. choroby wątroby,
9. przyjmowanie preparatów przeciwpadaczkowych, przeciwnowotworowych lub środków przeciwbakteryjnych i antykoncepcyjnych,
10. zespoły mielodysplastyczne (niebezpieczne choroby szpiku kostnego),
11. okres niemowlęcy.

Obniżony wynik średniej objętości krwinki czerwonej może z kolei sugerować:

1. występowanie ciężkich przewlekłych schorzeń,
2. chorobę nowotworową,
3. talasemię (produkowanie nieprawidłowej ilości hemoglobiny),
4. niedokrwistość sideroblastyczną (zwiększone zatrzymywanie żelaza w erytoblastach),
5. niedokrwistość mikrocytarną wynikającą z niedoboru żelaza (np. wskutek nieodpowiedniej diety czy złego wchłaniania w jelicie cienkim),
6. odwodnienie hipertoniczne (nieprawidłowa gospodarka wodno-elektrolitowa).

Lekarza stawiającego diagnozę należy wcześniej poinformować o przyjmowanych lekach, przebytych zabiegach operacyjnych, chorobach przewlekłych lub występujących w rodzinie, a także wszystkich niepokojących objawach.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca.

Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

Treści z serwisu Medonet mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem a jego lekarzem. Serwis ma charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.

• Print Icon
• Mail Icon